Ragnar Reykás á ferð um ...kindaslóðir ...krákustíga ...Vestfirði 2008

Kannski ef og þegar andinn kemur yfir mig skrifa ég niður ferðasöguna.
Sagan yrði í stórum dráttum um ferðina
... upp Bröttubrekku, niður Gemlufellsheiði, um Tröllsháls, sést varla fjörð, er varla fjörður, Óshlíð, Dynjandisheiði, inn þennan fjörð og út hinn fjörðinn, Upp þessa hæð og niður þá næstu, mæta sjálfum sér í kröppum beygjum osfrv.
Vestfirðir eru eiginlega doldið mikið þannig.
Hvar annarstaðar sér maður svona skilti?
Hvað ætli það sé hægt að eyða mörgum stórhættulegum vegarspottum með fjármunina sem eru að fara í göng í gegnum Óshlíð?
Sá vegur allavega á sumrin er ekki neitt nema bara fallegur.
Vona að þeir noti efnið innan úr fjallinu til að fylla upp í eins og einn fjörð eða svo.
Myndi samt ekki sjá högg á vatni.
Mín skoðun á Vestfjörðum var ekkert leyndarmál.
Nú er ég að spá í því hvort ég eigi að skipta um skoðun.
Það má ...mamma sagði það.